Element WDK

a) pas drogowy

1. na całym odcinku Gietrzwałd – Woryty droga powinna być jednojezdniowa, dwupasowa utrzymana w klasie technicznej L (droga lokalna) – droga tej klasy powinna zawierać docelowo dwa pasy ruchu rozdzielone pomiędzy sobą oznakowaniem poziomym;

2. oznakowanie poziome powinno również znajdować się na zewnętrznych krawędziach jezdni;

3. do czasu wybudowania ścieżki pieszej i rowerowej wzdłuż południowej strony drogi (poza pasem drogowym) ruch rowerzystów i pieszych powinien odbywać się po istniejącej jezdni lub ulepszonym poboczem;

4. w strefie KD-3, na odcinku dochodzącym do zabudowań wsi Woryty należy docelowo dopuścić możliwość lokalizacji chodnika i ścieżki rowerowej w pasie drogowym (pomiędzy granicą pasa drogowego a skrajnią drzew, po wcześniejszym skanalizowaniu rowy odwadniającego);

5. wysokość skrajni drogi nie powinna być mniejsza niż 3,50 m;

6. zjazdy publiczne i zjazdy indywidualne na poszczególne nieruchomości (na fragmencie znajdującym się w pasie drogi powiatowej) powinny zostać wykonane jako ulepszona droga gruntowa, droga brukowana kamieniem polnym, lub droga asfaltowa

7. w pasie drogowym w strefie KD-2 znajdują się obiekty kultu religijnego: kapliczka i krzyż drewniany, które podlegają uwarunkowaniom konserwatorskim – zagospodarowanie otoczenia tych obiektów wymaga specjalnego opracowania architektonicznego na zasadach uzgodnionych z WKZ w Olsztynie – z wykorzystaniem rodzimych gatunków roślinności krzewiastej (np. dzika róża, bez lilak itp.) pozwalającymi na wyeksponowanie poszczególnych obiektów;

b) jezdnia

1. na całej długości drogi minimalna szerokość jezdni powinna docelowo wynosić minimum 5,0 m co jest zgodne z wymaganiami warunków technicznych dotyczących dróg publicznych dla drogi o klasie technicznej L poza terenami zabudowy);

2. szerokość jezdni na drogowym obiekcie inżynierskim powinna być nie mniejsza niż przed obiektem;

3. jezdnia drogi powinna mieć pochylenie poprzeczne umożliwiające sprawny spływ wody nie mniej niż 2,0%;

4. na odcinku prostym lub na odcinku krzywoliniowym nie wymagającym jednostronnego pochylenia poprzecznego należy zachować kształt daszkowy

5. minimalne wymagania w zakresie równości podłużnej, równości poprzecznej, właściwości przeciwpoślizgowych zaleca się jak dla drogi w klasie technicznej L;

6. pozostałe parametry jezdni zgodnie z przepisami warunków technicznych dotyczących dróg publicznych właściwymi dla klasy technicznej L;

c) pobocza

1. na całej długości drogi powinno znajdować się pobocze gruntowe (ulepszone) poniżej poziomu jezdni, umożliwiające spływ wód opadowych;

2. wzdłuż północnej strony jezdni (pomiędzy jezdnią i szpalerem drzew) powinno być zlokalizowane pobocze jednostronne o minimalnej szerokości 0,75 m;

3. dopuścić należy pobocze gruntowe (gruntowe ulepszone) o minimalnym pochyleniu poprzecznym – 8%;

4. dopuścić należy pobocza utwardzone (brukowane z kamienia) o pochyleniu poprzecznym równym z pochyleniem jezdni;

5. w przypadku pobocza utwardzonego należy obowiązkowo rozdzielić jezdnie od pobocza oznakowaniem poziomym;

d) inne urządzenia drogi

1. osłony energochłonne - w szczególnie niebezpiecznych miejscach dopuszcza się umieszczenie osłon energochłonnych; kolorystyka osłon czerwono – biała (nawiązująca do rozwiązań historycznych)

2. oznakowanie poziome:

• linie poziome na krawędziach jezdni oraz na osi jezdni,

• linie rozdzielające jezdnie od utwardzonych pasów ruchu pieszego i rowerowego,

• inne oznakowanie poziome poprawiające bezpieczeństwo zarówno samochodów i pieszych;

3. oznakowanie pionowe:

• oznakowanie wynikające z przepisów dotyczących dróg publicznych,

• dodatkowe oznakowanie informacyjne (tablice informacyjne, specjalne znaki zaprojektowane dla Warmińskiej Drogi Krajobrazowej);

e) ciągi piesze i rowerowe

1. na całej długości stref KD-1 i KD-2 ciąg pieszy i rowerowy powinien być wyznaczony poza istniejącym pasem drogowym (poza granicami parku kulturowego) jako pas o szerokości ok. 5 m biegnący wzdłuż południowej granicy pasa drogowego;

2. w strefie KD-3 dopuszcza się poprowadzenie ścieżki rowerowej i pieszej pomiędzy granicą pasa drogowego a zewnętrzną krawędzią drzew, po północnej stronie jezdni po uprzednim skanalizowaniu rowy odwadniającego);

f) obiekty inżynieryjne

1. klasa techniczna obiektów inżynieryjnych powinna być nie mniejsza niż klasa drogi (L);

2. dopuszcza się na obiektach inżynieryjnych zmniejszenie szerokości pobocza – szerokość jezdni musi być zachowana;

3. odpowiednie wyeksponowanie obiektów inżynieryjnych (usunięcie zieleni, tablice informacyjne);

g) obiekty małej architektury

1. kapliczka znajdująca się w strefie KD-2 podlega uwarunkowaniom konserwatorskim – jakiekolwiek prace prowadzone w jej otoczeniu powinny być uzgodnione z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków w Olsztynie;

2. kapliczkę należy wyeksponować poprzez usunięcie zieleni wysokiej w odległości minimum 20 m w obydwu kierunkach wzdłuż drogi oraz nasadzenia zieleni niskiej gatunkami rodzimymi (np. dzika róża, bez lilak itp.);

3. kapliczka powinna być odpowiednio oznakowana poprzez zastosowanie tablic informacyjnych i specjalnych znaków zaprojektowanych dla Warmińskiej Drogi Krajobrazowej;

4. drewniany krzyż znajdujący się w strefie KD-2 należy wyeksponować poprzez usunięcie zieleni wysokiej w odległości minimum 20 m w obydwu kierunkach wzdłuż drogi oraz nasadzenia zieleni niskiej gatunkami rodzimymi (np. dzika róża,bez lilak itp.)

5. w strefie KD-3 dopuszcza się lokalizację wiaty przystankowej, zrealizowane według jednego projektu wspólnego dla WDK, nawiązującego do cech architektury regionalnej;

h) aleje

1. na całej długości drogi Gietrzwałd – Woryty należy doprowadzić do odtworzenia alei dwustronnej na bazie istniejących fragmentów alei przydrożnej;

2. w strefie KD-1 należy wprowadzić uzupełnienia w postaci pojedynczych nasadzeń klonu pospolitego (Acer platanoides - sadzonki starsze o wysokości minimum 3,5 m) przy zachowaniu średniej odległości pomiędzy drzewami ok. 7 m – drzewa należy sadzić w osi wyznaczonej przez istniejące stare drzewa z możliwością wycofania nie więcej niż o 0,5 m na zewnątrz drogi;

3. w strefie KD-2 należy odtworzyć aleję na całej długości w postaci nasadzeń klonu pospolitego (Acer platanoides - sadzonki o wysokości minimum 2,0 m) przy zachowaniu średniej odległości pomiędzy drzewami ok. 8 - 10 m – drzewa uzupełniające istniejącą aleję należy sadzić w osi wyznaczonej przez istniejące stare drzewa z możliwością wycofania nie więcej niż o 0,5 m na zewnątrz drogi, drzewa odtwarzające aleję po północnej stronie jezdni należy sadzić w odległości 0,75 m + 0,5 m od krawędzi istniejącej jezdni;

4. w strefie KD-3 należy odtworzyć aleję na całej długości w postaci pojedynczych nasadzeń klonu pospolitego (Acer platanoides - sadzonki starsze o wysokości minimum 3,5 m) przy zachowaniu średniej odległości pomiędzy drzewami ok. 12 – 15 m – drzewa należy sadzić w osi wyznaczonej przez istniejące stare drzewa z możliwością wycofania nie więcej niż o 0,5 m na zewnątrz drogi;

5. na całej długości alei należy stosować przerwy (nie nasadzać drzew) w miejscu styku drogi z istniejącym drzewostanem leśnym oraz w celu zachowania widoczności w miejscach włączenia zjazdów publicznych;

6. miejsca przerwania alei oraz miejsca szczególne, np. w sąsiedztwie kapliczki, początku lub końca alei, otwarć krajobrazowych powinno się akcentować poprzez posadzenie innej odmiany drzew, np. klonu czerwonego;

7. drzewa tworzące aleję należy formować (wyspecjalizowane jednostki) w sposób zgodny z przepisami w sprawie dróg publicznych – należy zachować skrajnię drogi o minimalnym prześwicie 3,5 ma od nawierzchni jezdni;

8. drzewa powinny być prowadzone w formie pojedynczego, zbliżonego do pionu pnia - silne odrosty przy drzewach wchodzące na pas jezdni wymagają regularnego usuwania w całej wysokości skrajni;

9. regularnej pielęgnacji wymagają rowy przydrożne oraz skarpy i nasypy – w szczególności należy usuwać wszelkie samosiewny i zakrzaczenia.